DDA – dorosłe dzieci alkoholików – to określenie na osoby dorosłe, które w dzieciństwie doświadczyły wychowania się w rodzinie dysfunkcyjnej z powodu choroby alkoholowej jednego lub obojga rodziców. Określenie to odnosi się do zespołu obserwowanych u nich cech, a także do wspólnych problemów występujących w życiu.
Czy należysz do grupy DDA?
Być może jest to pierwsze pytanie, które zadałeś sobie po przeczytaniu tego wstępu. Jeśli doświadczyłeś wychowania w rodzinie dysfunkcyjnej, w której był problem alkoholowy, możesz liczyć się z tym, że wiele symptomów DDA odkryjesz także u siebie. Być może nawet ci przeszkadzają i utrudniają relacje społeczne, ale do tej pory nie traktowałeś ich jako zespołu cech nabytych, wynikających z minionych doświadczeń.
Być może po przeczytaniu tego tekstu coś się zmieni w twoim postrzeganiu twojego życia, a także w relacjach, które obecnie posiadasz. Najważniejsze jest jednak, abyś odpowiedział sobie na pytanie, czy należąc do DDA, poczujesz się lepiej, decydując się na psychoterapię.
Czy DDA należy leczyć?
Obecnie psychologia nie uznaje DDA za chorobę, która wymagałaby leczenia. Dostrzega w nim jednak syndrom pełen skutków rzutujących na całokształt zachowań i doświadczeń rodzinnych oraz społecznych. W związku z tym osoby, które uważają, że doświadczają negatywnych skutków DDA, powinny zdecydować się na psychoterapię, która pomoże im z nimi walczyć, a także poradzić sobie z traumami z dzieciństwa.
Charakterystyczne cechy DDA
Jeśli zastanawiasz się, czy i ciebie dotyczą problemy DDA, z pewnością chciałbyś poznać charakterystyczne cechy, które można zaobserwować u większości osób z tym syndromem. Są to przede wszystkim niska samoocena i brak pewności siebie, a także zaniedbywanie własnych potrzeb na rzecz potrzeb innych. DDA objawia się także nadmiernym poczuciem odpowiedzialności i obowiązku, co można zaobserwować na wszystkich polach (dom, rodzina, praca).
Osoby cierpiące z powodu tego syndromu są też narażone na trudności w relacjach z innymi ludźmi. Często nie potrafią wyrażać swoich uczuć ani rozwiązywać konfliktów. Obawiają się odrzucenia i często towarzyszy im poczucie winy, wstydu przed innymi osobami.
Mogą także postrzegać świat w czarnych barwach, przewidywać wyłącznie negatywne konsekwencje zdarzeń oraz doświadczać zaburzeń lękowych. Zazwyczaj unikają nowych wyzwań i podejmowania decyzji. Ich ogromnym problemem mogą być dolegliwości somatyczne, których nie można wyjaśnić przyczynami biologicznymi.
Od czego zacząć walkę z DDA?
Przede wszystkim od uświadomienia sobie problemu. Czy jeśli twoi rodzice lub jedno z nich byli uzależnieni od alkoholu, doświadczasz teraz przykrych konsekwencji tego stanu? Jeśli odnajdujesz u siebie wyżej wymienione cechy, a twoje dzieciństwo nie daje ci spokoju, najlepszym rozwiązaniem dla ciebie będzie poszukanie psychoterapeuty, który pomoże ci się z tym uporać.
Jeśli twoje doświadczenia oprócz DDA spowodowały także wystąpienie innych dolegliwości, na przykład chorób psychicznych czy zaburzeń osobowości, terapeuta pomoże ci je rozpoznać i skieruje na dalsze badania albo do psychiatry.